Raportowanie niefinansowe w Polskich markach odzieżowych – debiut LPP
LPP to największy polski koncern odzieżowy obecny na rynkach zagranicznych już od 2002 roku. Należą do niego marki: Reserved, Mohito, Cropp, House i Sinsay. Od ponad roku działa butik Reserved przy Oxford Circus, a markę reklamowała ikona modelingu Cindy Crowford i nie była to pierwsza top modelka w kampaniach tej marki…Jak wiemy wraz z rozpoznawalnością przychodzi też zwiększona odpowiedzialność. LPP jest jedyną polską marką, która należy do międzynarodowego porozumienia Accord podpisanego w Bangladeszu po tragedii Rana Plaza, które zmienia realia produkcji w tym kraju i udoskonala bezpieczeństwo w fabrykach na niespotykaną wcześniej skalę. W 2018 roku LPP wydało swój pierwszy raport niefinansowy za rok 2017 (z Kate Moss na okładce). Bardzo się cieszę i czekam, aż za tym przykładem pójdą kolejne polskie marki!
LPP wdraża do życia swoją strategię zrównoważonego rozwoju na lata 2017-2019, która opiera się na 4 filarach: More Safe, More Care, More Mindful i More Ethical. Bardzo podoba mi się jak marka nazwała i zdefiniowała te obszary: od dbałości o produkt i jego łańcuch dostaw, przez relacje z pracownikiem i lokalna społecznością, po etykę biznesową. W raporcie dowiemy się jak ogólnie wygląda proces od projektu do półki sklepowej oraz o tym, że firma rezygnuje z naturalnych futer (Otwarte Klatki) i stosuje w swoich kurtkach zimowych puch z odpowiedzialnych hodowli (Responsible Down Standard). Budowa strategii LPP poprzedzona była procesem dialogu społecznego, w którym miałam okazję uczestniczyć i przedstawić swoje oczekiwania i zastrzeżenia wobec marki w wywiadzie z konsultantami pracującymi dla LPP. Wspominam o tym, żeby zaznaczyć, że dialog społeczny nie zawsze może być prowadzony bezpośrednio np. kiedy pracownicy wyrażają opinie o pracodawcy. Tak samo ja bardziej szczerze mogłam się wypowiedzieć nie rozmawiając twarzą w twarz z pracownikami marki, tylko z osobą z zewnątrz. Dialog społeczny jest elementarnym punktem budowania współpracy z dostawcami i negocjowania warunków dla pracowników fabryk z udziałem: związkowców, pracowników, kadry menadżerskiej, audytorów i wszystkich stron zaangażowanych.
Jeżeli zastanawia Was czemu w podobnym czasie pojawił się raport CSR marki CCC wynika to z unijnej dyrektywy 2014/95/UE z 22.10.2014 r., dotyczącej ujawniania danych poza finansowych, która obowiązuje w Polsce od 2017 roku. Unijna regulacja wprowadza dla największych jednostek wymóg ujawniania w sprawozdaniu minimum istotnych informacji dotyczących kwestii środowiskowych, pracowniczych i społecznych oraz ujawniania m.in. opisu polityki prowadzonej w danym zakresie, jej rezultatów oraz ryzyk i zarządzania ryzykami w kwestiach niefinansowych. Zarządzanie ryzykami w kwestiach niefinansowych oznacza np. analizę z jakim ryzykiem łączy się łańcuch dostaw marki. Mogą być to ryzyka na tle ekonomicznym, społecznym czy środowiskowym. Czyli jeśli produkcja odbywa się w krajach, które nie ratyfikowały wszystkich konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy to w raporcie powinniśmy przeczytać jak firma zamierza odnieść się do tego ryzyka. Co się stanie jeśli audyt społeczny wykaże, że w fabrykach ich podwykonawców może dojść do pracy dzieci, pracy niewolniczej, lub nieregulowanych warunków zatrudnienia? Warto zauważyć, że są osobne konwencje dotyczące pracy niewolniczej (nieratyfikowana przez Chiny), najgorszych form pracy dzieci (nieratyfikowana przez 6 krajów na świecie m.in. Tonga i Tuvalu w Oceanii) oraz wieku, od którego można zacząć pracować (nieratyfikowana m.in. przez Stany Zjednoczone, Bangladesz i Myanmar). Listę konwencji i krajów możecie znaleźć tu. Poniżej informacje na temat audytów LPP i ich kodeksu postępowania wobec dostawców. Znajdujemy informacje jak LPP zapobiega, ale ciekawe jest co się dzieje kiedy audyty wykażą nieprawidłowości.
Poniżej kilka infografik z tegorocznego raportu.
Warto zauważyć, że celem audytów jest nie tylko dobrobyt pracowników, ale też utrzymanie jakości ubrań, które szyją. Dlatego sama ilość audytów jeszcze nie oznacza, że wyniknie z nich coś dla pracowników.
Łańcuch dostaw kończy się w sklepie, a cykl życia produktu trwa aż do momentu kiedy ubranie utknie na wysypisku śmieci. Bardzo cieszę się, że LPP wprowadziło do sklepów kontenery na używaną odzież, bo to oznacza, że pewnie planują coś innowacyjnego zrobić z tych tekstyliów by zamknąć obieg w zgodzie z ideą gospodarki obiegu zamkniętego! Dodatkowo firma zmniejsza swój ślad węglowy (i rachunki za prąd) dzięki oświetleniu LED w sklepach oraz wprowadziło papierowe torby z recyklingu (super!) oby tak dalej. Oświetlenie w sklepach to spory procent zużycia energii, a dużo łatwiej jest go markom zminimalizować niż np. zużycie energii w fabryce odzieży, która dla nich szyje (ale do nich nie należy).
Kartony do wysyłki zamówień internetowych Reserved i Mohito są również z makulatury (super!).
Ponad 90% zysków LPP podlega opodatkowaniu w Polsce, a nie w tzw rajach podatkowych, to kluczowe dla zachowania zasad etycznego biznesu, które LPP deklaruje. Dodatkowo 2 miliony złotych przekazano na cele charytatywne.
Dzięki temu, że strategia LPP jest oparta o standardy Global Reporting Initiative, firma powinna swój raport niefinansowy oprzeć na analizie tych aspektów swojej działalności, które mają największy wpływ na środowisko i społeczeństwo, na tych które są kluczowe dla działania firmy. Dodatkowo raport LPP odnosi się do 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju Narodów Zjednoczonych, które Polska zaakceptowała i brała udział w ich powstawaniu. Więcej o roli Polski w Agendzie 2030 tu. Na koniec pozostaje zaznaczyć, że 76% pracowników deklaruje, że są bardzo zadowoleni z pracy w LPP 🙂 Czekam na kolejne kroki LPP w tym kierunku!
